-
1 e|ra
f 1. Hist. age, era- era kosmiczna the space age, the Space Age- era telewizji/wynalazków the age a. era of television/inventions- era przedchrześcijańska the pre-Christian era- era starożytna antiquity- era nowożytna the modern era- erę antybiotyków zapoczątkowało odkrycie penicyliny the age of antibiotics began with the discovery of penicillin2. Geol. era archaiczna a. azoiczna the Archaean a. Azoic (era)- era proterozoiczna the Proterozoic (era)- era paleozoiczna/mezozoiczna/kenozoiczna the Paleozoic/Mesozoic/Cenozoic (era)- w erze proterozoicznej rozwinęły się na Ziemi najwcześniejsze formy życia the earliest life forms evolved on the Earth in the Proterozoic (era)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > e|ra
См. также в других словарях:
era — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. erze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kategoria związana z rachubą czasu: lata, liczone od jakiegoś ważnego wydarzenia w przeszłości, przyjętego za początek i punkt odniesienia … Langenscheidt Polski wyjaśnień
era — ż IV, CMs. erze; lm D. er 1. «okres zapoczątkowany jakimś doniosłym wydarzeniem (rzeczywistym lub legendarnym), od którego niekiedy liczono lata» Era starożytna, nowożytna. Era rewolucji. Era kosmiczna. Era od założenia Rzymu. ∆ Nasza era (skrót … Słownik języka polskiego
